Analogowe fotografie tej amerykańskiej artystki to zachęta do marzeń o tęczy i letnim niebie,

a kwiaty i kolory na nich zdają się naprawdę pachnieć!

Słodkie pszczoły, pastelowa mgiełka i moda z lat 60 – tych.

Mieszanie estetyk, nostalgia i typowy daydreaming, który przenosi do miejsc,

w których nigdy wcześniej się nie było.

​

Inną jej pasją jest tworzenie filmów krótkometrażowych, stanowiących małe wizualne opowiadania,

gdzie z uczuciem szczęśliwego szału opowiada swoje emocje. Emocje ze słuchania muzyki,

z dialogów z bliskimi osobami. I emocje ze świata jej marzeń, w którym gubi się i wciąż z euforią odkrywa.

To dzięki twórczości przetwarza swoje marzenia, przekazuje tym siłę emocji

i zostawia mgliste głębokie refleksje. Nie znosi pojęcia ‚czasu’; wymazuje i puszcza je w niepamięć,

bo tylko wtedy czuję wolność, w której tworzy.        

Co najbardziej lubi w swojej twórczości? Pośredni kontakt z innymi i dzielenie się tym, o czym śni.

Jakie to ładne! Sztuka to dla niej wyobraźnia. Wyobraźnia, dzięki której możemy przenosić się

do wymyślonych miłych miejsc.

Wyobraźnia Hany Haley to głownie świat dziewczęcości, marzeń i snów.