Surrealizm i dadaizm jest odbiciem ze świata emocji, marzeń, snów i odbiega dowolnie

od rzeczywistości. Dzieci – naznaczone przez pierwsze lata życia myśleniem animistycznym –

lgną do abstrakcyjnych, odrealnionych wizji i zdaje się to być zjawiskiem bardzo naturalnym.

Nie dziwią się czemuś, co dla nas dorosłych jest skrzywioną rzeczywistością.

Percepcja dziecka, zakładająca wszystko, w zderzeniu z surrealistycznymi wizjami,

jest bardziej elastyczna i nacechowana fascynacją.      

Wpatrywanie się w tego typu obrazy otwiera podświadomość, daje dostęp do marzeń, fantazjowania, pobudza myślenie abstrakcyjne, pokazuje alternatywę, daje uniesienia i endorfiny, zaspokaja

dziecięcą potrzebę magii i cudowności.